Do dnia 7 października 2012 r. obowiązywał przepis, który nie pozwalał na obniżenie wymiaru czasu o święto, czyli o 8 godzin, przypadające w dzień wolny od pracy wynikający z rozkładu czasu pracy. Na przykład jeśli pracownik zgodnie z rozkładem czasu pracy pracował od poniedziałku do piątku, a święto wypadło w sobotę (czyli dzień wolny dla pracownika) to wymiar jego czasu pracy nie ulegał obniżeniu o 8 godzin. Oznacza to, że nie dostawał on dodatkowego dnia wolnego. Jeśli pracownik, zgodnie z rozkładem czasu pracy, pracuje od wtorku do soboty i święto wypadnie w sobotę, czyli w pracujący dla niego dzień, wymiar jego czasu pracy ulegnie obniżeniu o 8 godzin, czyli będzie on w danym tygodniu pracował krócej. Oznaczało to, że jeden pracownik pracował 5 dni w tygodniu, a drugi – 4 dni. Jednemu z nich święto obniżyło wymiar czasu pracy i pracował w danym miesiącu mniej godzin, a drugi musiał wypracować cały wymiar czasu pracy przypadający na dany miesiąc.

W tej kwestii wypowiedział się w dniu 8 października 2012 r. Trybunał Konstytucyjny, który uznał, iż nie można traktować pracowników, o których mowa powyżej w sposób nierówny (sygn. akt K 27/2011, Dz.U. poz. 1110). Oznacza to, że zakwestionowany przez Trybunał przepis utracił swoją moc z dniem 8 października 2012 r. Od tego dnia każde święto przypadające w inny dzień niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin.