Zgodnie z art. 34[1] k.r.o. każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka. Po ustaniu wspólności majątkowej zastosowanie znajduje art. 206 k.c., zgodnie z którym każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli. Zgodnie natomiast z art. 207 k.c. pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Jeżeli nieruchomość np. dom bądź mieszkanie, znajduje się w wyłącznym posiadaniu jednego z małżonków, to ten małżonek (bądź były małżonek, jeżeli doszło do orzeczenia rozwodu), uzyskuje korzyść nie płacąc np. czynszu za wynajmowanie innego mieszkania bądź nie płaci kredytu na zakup mieszkania na własność, jak czyni to drugi z małżonków, który nie posiada już tego domu bądź mieszkania. Często jednak małżonek (bądź były małżonek) posiadający dom (mieszkanie) domaga się od drugiego małżonka rozliczenia nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny
w postaci spłaconych rat kredytu za tę nieruchomość.

„Współwłaściciel może domagać się od pozostałych współwłaścicieli, korzystających z rzeczy wspólnej z naruszeniem art. 206 k.c. w sposób wyłączający jego współposiadanie, wynagrodzenia za korzystanie z tej rzeczy na podstawie art. 224 § 2 lub art. 225 k.c.” – tak Sąd Najwyższy w Uchwale Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z 19 marca 2013 r. (III CZP 88/2012, LexPolonica nr 5101426).

Powyższe regulacje prawne pozwalają małżonkowi (byłemu małżonkowi), który nie posiada nieruchomości wyłącznie do swojego użytku, domagać się wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości od małżonka, który posiada nieruchomość. „Należne właścicielowi wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z rzeczy (nieruchomości) to kwota, którą posiadacz musiałby zapłacić właścicielowi gdyby jego posiadanie opierało się na prawie, czyli wynagrodzenie to obejmuje wszystko, co uzyskałby właściciel, gdyby ją wynajął, wydzierżawił lub oddał do odpłatnego korzystania, przy czym chodzi o stosowanie średniej stawki rynkowej” tak Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z 8 listopada 2013 r. (I ACa 566/2013, LexPolonica nr 8167489)