Zgodnie z przepisami procedury cywilnej stronie, której miejsce pobytu nie jest znane, musi być doręczony pozew lub inne pismo procesowe wywołujące potrzebę podjęcia obrony jej praw. Jednakże nie zawsze znane jest miejsce zamieszkania strony przeciwnej. W razie braku możliwości wskazania takiego adresu, strona musi podjąć sama określone działania procesowe. 

Do chwili zgłoszenia się strony albo jej przedstawiciela lub pełnomocnika doręczenie może nastąpić tylko do rąk kuratora ustanowionego na wniosek osoby zainteresowanej przez sąd orzekający.

W sprawie, która trafiła ostatecznie do Sądu Apelacyjnego w Katowicach (sygn. akt I ACz 1186/17) doszło do zwrócenia pozwu o zwolnienie spod egzekucji. Argumentowane było to tym, że powód, wezwany do uzupełnienia braków pozwu, nie usunął tych braków w całości. Nie został bowiem wskazany adres pozwanego, który nie był znany zarówno powodowi jak i komornikowi prowadzącemu postępowanie egzekucyjne. Sąd Okręgowy w uzasadnieniu wskazał, iż to powód jako zainteresowany zobowiązany był do złożenia wniosku o ustanowienie kuratora dla nieobecnego pozwanego, który nie mógł działać we własnej sprawie i otrzymać odpisu przedmiotowego pozwu. W instancji odwoławczej, Sąd II instancji przychylił się do zdania Sądu Okręgowego i oddalił zażalenie. 

Powód nie zawarł przedmiotowego wniosku o ustanowienie kuratora zarówno w pozwie jak i w zażaleniu kierowanym do Sądu II instancji. Sąd Apelacyjny w Katowicach w sprawie za sygn. akt I ACz 1186/17 wskazał, iż brak wskazania adresu pozwanego uniemożliwia nadanie prawidłowego biegu postępowania, jednocześnie stanowiąc podstawę do zwrotu pozwu.