Uchylenie alimentów przez rodzica na pełnoletnie dziecko jest możliwe. Przewidują to przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jednakże nie jest to kwestia prosta ani oczywista.

Przepisy stanowią, iż w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Skoro można żądać zmiany w zakresie wysokości alimentów, możliwe jest również żądanie ich uchylenia w całości. Rodzic pełnoletniego dziecka może żądać uchylenia alimentów, jeśli wykaże, że dziecko może samodzielnie się utrzymać. Oczywiście nie będzie to dotyczyło tych pełnoletnich dzieci, które są niepełnosprawne i nie mogą podjąć zatrudnienia z powodu swojego stanu zdrowia. Uchylenie alimentów jest możliwe również za okres wcześniejszy niż wytoczenie sprawy w sądzie. Istotne jest bowiem od jakiej daty zaistniały podstawy do uchylenia alimentów, np. pełnoletnie dziecko porzuciło naukę na studiach wyższych bądź w dodatkowej szkole po osiągnięciu dorosłości. Uchylenie alimentów może obejmować również alimenty z okresu wcześniejszego, które zostały zapłacone, ale pod warunkiem wykazania istnienia przesłanek do uchylenia alimentów za ten wsteczny okres.

Należy pamiętać, iż celem uchylenia alimentów należy założyć sprawę w sądzie, który ostatecznie zadecyduje czy są podstawy do zniesienia alimentów, czy powinny one nadal trwać. W drodze takiego powództwa możliwe jest również uchylenie alimentów, które zostały ustalone w drodze ugody sądowej, a nie tylko w wyroku.

Zasadą jest, iż rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Jeśli dziecko po ukończeniu nauki na poziomie szkoły średniej lub zawodowej podejmuje decyzję o dalszej nauce na uczelni wyższej bądź dodatkowych kursach niezbędnych do uzyskania zawodu, rodzic powinien nadal pokrywać alimenty na rzecz dziecka. W tej kwestii wypowiedział się Sąd Najwyższy, wskazując, iż należyte przygotowanie dziecka do przyszłej pracy zawodowej może także obejmować studia wyższe, jeżeli uzdolnienia dziecka, jego ambicje i wytrwałość okażą się wystarczające do tego, ażeby studia te nie tylko rozpocząć, ale i kontynuować oraz pomyślnie zakończyć. Zaktualizowany przez podjęcie studiów obowiązek alimentacyjny rodziców może jednakże ustać w razie braku pozytywnych wyników studiów (wyrok z 12 lutego 1998 r., I CKN 499/97).

Jeśli jednak dziecko nie kontynuuje nauki, nie zdaje egzaminów, zmienia kolejne uczelnie, warto zastanowić się nad uchyleniem alimentów. Takie postępowanie pełnoletniego dziecka świadczy o tym, że nie dokłada ono starań celem ukończenia nauki albo kolejnymi studiami i kierunkami usprawiedliwia brak podjęcia się pracy zarobkowej. Zasadą jest bowiem, iż człowiek dorosły ma przede wszystkim być samodzielny i pokrywać swoje koszty utrzymania z własnym środków, w tym przede wszystkim z pracy zarobkowej. Przyjmuje się jednak, iż dodatkowe wykształcenie pozwala na lepszy start w dorosłe życie i daje większe szanse na zdobycie lepszej pracy. Nie oznacza to jednak, iż pełnoletnie dziecko może co roku zmieniać uczelnię, tłumacząc to niepowodzeniami na poprzednich studiach.

Należy pamiętać, iż przepisy nie przewidują do kiedy należy płacić alimenty. Brak jest takiej normy prawnej wskazującej, że alimenty należy płacić np. do 25 roku życia. Z tej przyczyny każdy przypadek jest inny i wymaga przeprowadzenia postępowania sądowego.