Wyrokiem Wielkiej Izby Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 5 września 2017 r. (skarga numer 61496/08), uznano, że dyscyplinarne zwolnienie z pracy zatrudnionego pracownika, który wykorzystywał firmowe kanały komunikacji do prywatnych celów, stanowiło naruszenie prawa do poszanowania życia pokrzywdzonego i rodzinnego oraz prawa do korespondencji pracownika. 

Orzeczenie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka stanowi reakcję na skargę obywatela Rumunii, który został zwolniony z pracy, w związku z tym, iż wykorzystywał kanał komunikacji stworzony na potrzeby firmy do prywatnych celów, co według pracownika naruszało jego prawa chronione w Konwencji Praw Człowieka. 

W sprawie tej pracodawca ostrzegał pracownika o restrykcyjnych zasadach korzystania z internetu w miejscu pracy, jednakże według Trybunału, pracodawca nie może redukować życia prywatnego pracownika w miejscu pracy do zera. Istotą przedmiotowego sporu była kwestia, do jakiego stopnia pracownik został ostrzeżony przed możliwością i zakresem stosowania środków ograniczających prywatność przez pracodawcę. 

Zgodnie z kodeksem pracy pracodawca jest zobowiązany do szanowania godności i innych dóbr osobistych pracownika. W odniesieniu do polskiego prawa, problematyka ta jest poruszana w kontekście przepisów kodeksu pracy, które otwierają pracodawcy możliwość dyscyplinarnego zwolnienia pracownika bez wypowiedzenia.

Sąd Najwyższy odniósł się do przedmiotowej kwestii w wyroku z 4 listopada 2010 r. (II PK 110/10) i z 6 lipca 2011 r. (II PK 13/11). Wskazane orzeczenia dotyczyły wykorzystywania przez pracownika służbowego komputera. Sąd jednak orzekł w obu przypadkach, że sporadyczne korzystanie ze służbowego komputera w celach prywatnych, które nie wpływa na interes pracodawcy, nie jest podstawą do zwolnienia dyscyplinarnego. Mimo wszystko, prawo polskie milczy na temat ochrony prawa do prywatności pracownika i ochrony poufności jego korespondencji.