Mająca miejsce w maju 2017 r. nowelizacja kodeksu karnego zaostrzyła przepisy odnoszące się do osób, które uchylają się od obowiązku płacenia alimentów. Do momentu wejścia w życie nowych przepisów możliwe było pociągnięcie do odpowiedzialności karnej osoby, która uporczywie uchylała się od wykonania ciążącego na niej z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby. 

Obecne brzmienie przepisu art. 209 kk pozwala na ściganie dłużników uchylających się od wykonania obowiązku alimentacyjnego, których wysokość świadczeń została ustalona orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem lub inną umową i tylko wówczas gdy dług alimentacyjny stanowi równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące. Grozi za to kara grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 

Oznacza to, iż dłużnicy spełniający obowiązek alimentacyjny w niepełnej wysokości poniosą odpowiedzialność karną tylko wówczas, gdy ich zaległość alimentacyjna wyniesie równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych. Sytuacja, w której zobowiązany z tytułu płatności świadczeń alimentacyjnych uchylać się będzie częściowo od ich spełnienia nie będzie stanowiła podstawy pociągnięcia do odpowiedzialności karnej w momencie kiedy jego zaległość będzie niższa niż co najmniej trzy świadczenia okresowe.   

Wyższa kara grozić będzie tym, którzy nie wypełniając ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego narażają osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Grozić im będzie kara do 2 lat pozbawienia wolności. 

Zmienione przepisy pozwalają na uniknięcie karym tym, którzy nie później niż przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego uiszczą w całości zaległe świadczenia alimentacyjne. 

W przypadku natomiast przestępstwa zagrożonego surowszą karą -  do 2 lat pozbawienia wolności -  sąd odstąpi od wymierzenia kary, jeżeli sprawca nie później niż przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego uiści w całości zaległe alimenty, chyba że wina i społeczna szkodliwość czynu przemawiają przeciwko odstąpieniu od wymierzenia kary.