Pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Ośrodek pomocy społecznej jest jednostką organizacyjną gminy i zatrudnia pracowników. Jest on zatem pracodawcą dla zatrudnianych pracowników. Problem pojawia się w sytuacji ustalenia pracodawcy dla kierownika takiego ośrodka. Nie jest nim wójt, burmistrz czy prezydent miasta, ani też rada miejska. Pracodawcą kierownika jest również ośrodek pomocy społecznej, którym kieruje. W tej kwestii wypowiadał się już Sąd Najwyższy:

„Gminny ośrodek pomocy społecznej jako jednostka organizacyjna zatrudniająca pracowników jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 kp również dla kierownika tego ośrodka, choćby jego zatrudnienie i zwolnienie należała do zarządu gminy, a prawo wydawania poleceń dotyczących pracy przysługiwała burmistrzowi (wójtowi)” – wyrok z 20 października 1998 r. (sygn. akt I PKN 390/98, opubl. OSNAPiUS 1999/23 poz. 744).

Oznacza to, że w przypadku gdy kierownik ośrodka pomocy społecznej wystąpi z roszczeniami ze stosunku pracy do sądu pracy, jako pozwanego będzie musiał wskazać ośrodek pomocy społecznej, którym kieruje, np. Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w X.