Dowód z zeznań świadka „ze słyszenia”

Prawo cywilne  Prawo gospodarcze 

cze

18

Wyróżnia się dwa rodzaje świadków: naocznych (bezpośrednich) oraz ze słyszenia (pośrednich). Świadkowie naoczni to tacy, którzy osobiście obserwowali zdarzenie, podczas gdy świadkowie ze słyszenia to tacy, którzy wiedzę na temat zdarzenia opierają na informacjach uzyskanych od innej osoby. 

Zaobserwować można dwie linie orzecznicze, z których jedna zakłada, iż można przeprowadzać dowód z przesłuchania świadka „ze słyszenia”. Zgodnie natomiast z drugą linią orzeczniczą, nie ma podstaw do uwzględnienia i nadania jakiejkolwiek mocy dowodowej zeznaniom takiego świadka.  

Sąd Apelacyjny w Warszawie, w wyroku z dnia 26.10.2017 roku (sygn. akt V ACa 162/17) wskazał iż nie ma podstaw aby automatycznie uznać za niewiarygodne zeznania świadka „ze słyszenia”. Sąd wskazał, iż w procedurze cywilnej nie ma przepisu, który nakazuje pomijać z zasady zeznania takich świadków. Przedmiotem zeznania powinny jednak być, co do zasady, osobiste spostrzeżenia świadka.

Podstawa prawna: art. 233 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 155, z późn. zm.).

(Podtytuł artykułu: Czy zeznania świadka „ze słyszenia” są brane przez sądy pod uwagę?)

wróć

Nasze wyróżnienia

​    ​    ​    ​    

          

© 2008 - 2021  Kancelaria Adwokacka Adwokat Katarzyna Tryniszewska

Kontakt

  • tel. 794 185 249
ul. Ostrobramskiej / Al. Stanów Zjednoczonych; przy ul. Poligonowej (Praga Południe, Gocław)