Obowiązujące rozwiązania zawarte w art. 58 i art. 107 k.r.o. powodują, że w przypadku braku porozumienia małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, sąd jest zmuszony do ograniczenia władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców. Regulacja ta zakłada automatyzm rozstrzygnięcia, co z jednej strony ogranicza zakres autonomii sędziowskiej, a z drugiej w wielu postępowaniach prowadzi do zaostrzenia konfliktów między rodzicami

- taka informacja została zamieszczona na stronie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który w osobie Bronisława Komorowskiego w dniu 20 lipca 2015 r. podpisał ustawę z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. poz. 1062, druk sejmowy nr 3104).

W dniu 13 czerwca 2009 r. do kodeksu rodzinnego i opiekuńczo zostało wprowadzone tzw. porozumienie rodzicielskie (art. 58 §1a oraz art. 107 §2 k.r.o.). Pozostawienie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom, którzy żyli w rozłączeniu możliwe było wyłącznie, gdy przedstawili oni zgodne z dobrem dziecka porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem oraz, gdy zasadne było oczekiwanie, że będą współdziałać w sprawach dziecka. W sytuacji braku takiego porozumienia, chociażby z powodu sprzeciwu jednego z rodziców, który w zasadzie, nawet nie musiał tłumaczyć dlaczego nie zgadza się na porozumienie rodzicielskie, sąd zmuszony był ograniczyć jednemu z rodziców, z którym dziecko nie zamieszkiwało na stałe, władzę rodzicielską.

Zdaniem Rzecznika Praw Dziecka od wejścia w życie nowelizacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w 2008 r. (wprowadziła ona znoszoną obecnie zasadę obligatoryjnego ograniczania praw jednemu z rodziców w razie braku porozumienia) widać niepokojącą tendencję do zmniejszania liczby orzeczeń o przyznawaniu wykonywania władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom. Według rzecznika w 2009 r. było tak w 41,5 proc. przypadków, zaś w 2012 r. już tylko w 33,3 proc. Ponieważ jednocześnie rosła liczba orzeczeń pozostawiających władzę rodzicielską tylko jednemu z rodziców, oznacza to kilkunastoprocentowy wzrost liczby dzieci niewychowywanych przez oboje rodziców. Z danych resortu sprawiedliwości za lata 2003-2012, które przytaczał Rzecznik wynika, że w ok. 60-63 proc. przypadków sądy przyznawały wykonywanie władzy rodzicielskiej matkom, zaś ojcom jedynie w 3,6-4,4 proc. przypadków.

– źródło: http://brpd.gov.pl/aktualnosci/kodeks-rodzinny-i-opiekunczy-znowelizowany

Nowelizacja powoduje, iż w braku porozumienia sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia. Jeżeli zatem dobro dziecka będzie przemawiało za utrzymaniem władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom, chociażby z powodu nieuzasadnionego sprzeciwu ze strony drugiego rodzina na zawarcie porozumienie rodzicielskiego, sąd taką władzę obojgu rodzicom będzie mógł utrzymać.

Zmiany objęły również kodeks postępowania cywilnego. Możliwe będzie łączne rozpoznanie spraw o pozbawienie i ograniczenie władzy rodzicielskiej ze sprawami o ustalenie kontaktów rodziców z dzieckiem, z uwagi na uchylenie przepisów o składzie ławniczym sądu w sprawach o pozbawienie i ograniczenie władzy rodzicielskiej, który nie występował przy rozpoznawaniu spraw o kontakty z dzieckiem.

Kolejna zmiana została wprowadzona do art. 582 [1] k.p.c., który reguluje zasady wykonywania ustalonych przez sąd kontaktów z dzieckiem. Zmiana nie obejmuje jednak zasad ustalania kontaktów, gdyż te określa art. 113 i następne k.r.o. Dodany do art. 585[1] §4 stanowi, iż: Przepis §3 stosuje się odpowiednio do orzeczenia, w którym sąd określił, że dziecko będzie mieszkać z każdym z rodziców w powtarzających się okresach. Zmiana ta może zostać określona jako wprowadzenie tzw. opieki naprzemiennej nad dzieckiem, gdzie dziecko przebywa z każdym z rodziców przez powtarzające się okresy w trakcie miesiąca czy roku. Zmiana oznacza tyle, że w razie uzasadnionej obawy naruszenia obowiązków wynikających z postanowienia o kontaktach przez osobę, pod której pieczą dziecko pozostaje, lub osobę uprawnioną do kontaktu z dzieckiem albo osobę, której tego kontaktu zakazano, sąd opiekuńczy może zagrozić nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej, stosownie do zasad określonych w art. 598[15]. Kolejna analogiczna zmiana została wprowadzona przez dodany art. 598[22] k.p.c., który dotyczy zasad egzekucji wykonywania kontaktów z dzieckiem i sankcji pieniężnych za naruszenie obowiązków w przedmiocie kontaktów z dzieckiem oraz do art. 756[2] §2 k.p.c., który dotyczy zasad zabezpieczania ustalonych przez sąd kontaktów w toku postępowania (w ramach postępowania zabezpieczającego). 

Ustawa ma wejść w życie po 30 dniach od ogłoszenia, czyli 29 sierpnia 2015 r.